“ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ” Περιοδική έκδοση του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ Τεύχος 16, Περίοδος Γ- Οκτώβριος 2015
Περιεχόμενα τεύχους 16 :
- Πλάτων Ησαΐας: «Αρχιτεκτονημένη» εξουσία: Μορφές-ζωής, εργασία και πόλη
- Αφροδίτη Μαραγκού: Ο αρχιτέκτονας ως αρχειοθέτης
- Χρήστος Κούτελης: Αρχιτέκτονας παιδαγωγός
- Λίνα Στεργίου: Αθήνα Εδώ και Τώρα
- Κώστας Ντάφλος: … συνθήκες «επιτέλεσης» χώρου
- Ελισάβετ Χάσα: Αρχιτεκτονική ή Διεκδίκηση; Ο ρόλος της αρχιτεκτονικής στον σύγχρονο αστικό χώρο
- Μαρία Μίχου: Μεταξύ επισκέπτη και γηγενούς, μεταξύ φοιτήτριας και παιδαγωγού: Η αφηγηματικότητα ως αρχιτεκτονική πράξη
- Παναγιώτης Δήμας: Aρχιτεκτονική κληρονομιά: Για μια γόνιμη συμβολή του σύγχρονου αρχιτέκτονα στη δημιουργική διατήρηση της «μνήμης»
- Μ. Αβραμίδου, Γ. Καζάζη: Αρχιτεκτονική τεσσάρων διαστάσεων: Σχεδιάζοντας για τους αστέγους
- Archstudies.gr: Ένα ανοικτό αρχείο δημιουργικών ιδεών
- Γιώργος Βλαχοδήμος: Ο «επαναπρογραμματισμός» του αρχιτέκτονα στη meta-data εποχή
- Αγγελική Τριανταφύλλου: Ο αρχιτέκτονας των μικρών καθημερινών πραγμάτων
- Ελένη Καραΐσκου: Γνωρίζω – Αγαπώ – Δρω! Σχέσεις αλληλεπίδρασης ανάμεσα στην αρχιτεκτονική, τα παιδιά και τους πολίτες στον αστικό χώρο
- Αναφορά στον Ελ/ Le Corbusier. Δέσμη εκδηλώσεων για τα πενήντα χρόνια από το θάναντο του le Corbusier
Σημείωμα της σύνταξης:
Η περιοδική έκδοση “αρχιτέκτονες” επιστρέφει με ένα συλλογικό τεύχος. Πρόκειται για μια από κοινού προσπάθεια καταγραφής και διερεύνησης του νέου(;) δυνητικού αντικειμένου της αρχιτεκτονικής πράξης στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα και σε συσχετισμό με το διεθνές περιβάλλον. Τα τελευταία χρόνια, ως μέρος μιας διεθνούς τάσης, υποκινούμενη σε σημαντικό βαθμό και από την κρίση, η αρχιτεκτονική στην Ελλάδα μετατοπίζεται από την κατασκευή του χώρου στη διαχείρισή του. Μέσα από μια πλήθος δράσεων, εργαστηρίων, ερευνών, αστικών ξεναγήσεων, χαρτογραφήσεων, ουτοπικών διαγωνισμών, καλλιτεχνικών προσεγγίσεων και αντίστοιχων μεταπτυχιακών, διαμορφώνεται ένα καινούριο προφίλ αρχιτέκτονα, αυτό του παιδαγωγού-διαμεσολαβητή- ερμηνευτή όχι μόνο της σύγχρονης ιστορίας της πόλης, των κτισμάτων και του δημόσιου χώρου της, αλλά κυρίαρχα ενός αρχιτέκτονα ερμηνευτή-διαμεσολαβητή στη μετατόπιση του τρόπου ζωής και πρόσληψης, με δημιουργικό τρόπο, των αστικών προκλήσεων. Πρόκειται για προσωρινή απάντηση στην κρίση, απλή προσθήκη στο βιογραφικό, εθελοντική προσφορά, μόνιμη δυνατότητα επαγγελματικής διεξόδου ή εντέλει οι παραπάνω πρακτικές διευρύνουν και εμπλουτίζουν ριζικά το πεδίο της αρχιτεκτονικής; Προσπαθώντας να σχηματοποιήσουμε το «νέο πεδίο», παρουσιάζουμε τις δικές σας προσωπικές εμπειρίες και τοποθετήσεις που διερμηνεύουν τον ρόλο του «αρχιτέκτονα» στην Ελλάδα τώρα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Περιοδική έκδοση “αρχιτέκτονες”, τεύχος 16, Οκτώβριος 2015
[gview file=”https://www.sadas-pea.gr/wp-content/uploads/2015/10/arxitektones_16.pdf” save=”1″]